มือหนาแกร่งๆของใครสักคนจับแน่นที่ข้อมือของผม พร้อมกับแรงกระชาก ร่างของผมเอนไปตามแรงนั้นได้อย่างง่ายดาย ผมมองตามมือนั้น มือของปริ้นท์.. ปริ้นท์กำลังมองผมด้วยสายตาอ่อนโยน และพยักหน้าเหมือนกับบอกผมว่าให้เดินตามมันออกไปได้แล้ว ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกลัวอะไร
“คุณเป็นใครไม่ทราบ!” พี่ข้าวยังคงคอนเซ็ปต์ความเป็นพี่ว๊าก ปริ้นท์ไม่ตอบ แถมไม่แยแสพี่ข้าวสักนิด ปริ้นท์ออกแรงดึงมือผมอีกครั้ง เท้าผมขยับออกจากที่ยืนเรียบร้อยแล้ว ซึ่งผมก็ดีใจมากที่ปริ้นท์เข้ามาช่วยผม ถึงขี้ใกล้จะเล็ด แต่ผมก็ซึ้งจนน้ำตาจะไหล แต่อีกใจนึงของผมก็รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง ผมกำลังแหกกฎ แถมคนที่มาแทรกแซงห้องเชียร์ก็เป็นคนคณะอื่นอีก แต่นาทีนี้ผมต้องการไปห้องน้ำให้เร็วที่สุด ผลของมันจะเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่อยากคิด… แต่ยังไม่ทันที่ผมจะก้าวเท้าเดินไป มือหนาของใครอีกคนก็จับเข้าที่ข้อมืออีกข้างของผม .. พี่ข้าววว!!! เมื่อร่างของผมไม่สามารถก้าวเดินตามแรงดึงของปริ้นท์ต่อได้ ปริ้นท์ก็หันหลังกลับมามอง สองร่างใหญ่กำลังเข้าสู่สงครามสายตา ฝั่งนึงก็ดวงตาดุเข้มใต้กรอบแว่น อีกฝั่งนึงก็ส่งสายตาเฉี่ยวคมโต้ตอบ ท่าทางศึกนี้จะยืดเยื้อ ผมไม่สนอะไรแล้ว ผมสะบัดข้อมือของตัวเองให้หลุดจากการจับกุมของทั้งสองคนแล้วรีบวิ่งตรงไปที่ห้องน้ำ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น